Tuesday, January 9, 2007

DC ดีจริงๆ

คุณูปการใหญ่หลวงของการมีบัตรเครดิตในเมริกาคือความง่ายในการเข้าถึงบริการต่างๆ ทั้งที่จำเป็นในชีวิตประจำวันอย่างการซื้อของใน super market ซื้อตั๋วรถไฟใต้ดิน เช็คบิลเวลารับประทานอาหารในภัตตาคาร หรือนอกเหนือจากเรื่อง กิน ขี้ ปี้ นอน เช่นการจับจองโรงแรม พิพิธภัณฑ์ ตั๋วรถทัวร์ รถไฟ เครื่องบิน เรือ ฯลฯ เพราะฉะนั้นไม่ค่อยมีความจำเป็นในการพกเงินสดติดตัวมาเยอะ(อย่างฉัน)ให้โทรไปขอเพิ่มวงเงินกับบริษัทบัตรเครดิตจะ work กว่ามาก

เรา(ฉัน,ดีดี้ และ พรสรร) มีโปรแกรมไปเที่ยวดีซี ในช่วงวันสุกดิบก่อนจะไปเคาท์ดาวน์ที่ นิวยอร์ค เราออกเดินทางในตอนเช้าของวันที่ 28 ธันวา ด้วยรถ greyhound ตอนจองทางอินเตอร์เน็ท ก็ดูโก้เก๋ดีนะฮะแต่กรรมวิธีในการ bording โคตรทาสศักดินา 5 ไร่เลยฮ่ะ แปลว่าใครใคร่นั่งนั่ง เพราะฉะนั้นเราต้องไปต่อแถวท้าลมหนาวก่อนเวลารถออกอย่างน้อย 1 ชั่วโมงเพื่อเป็นการประกันว่าจะไม่ได้นั่งในที่อับโคจรเช่น หน้าห้องน้ำเป็นต้น

รถออกจาก boston ตอน 7 โมงเช้า ฉันนั่งหลับไปตลอดทาง แวะเข้าห้องน้ำบนรถครั้งหนึ่ง เปิดประตูเข้าไปถึงกับช็อคนี่ถ้าเป็นโรคหัวใจคงตายไปแล้ว ไม่คาดคิดว่าห้องน้ำจะทาสฯยิ่งกว่า เคยเห็นส้วมหลุมไหมฮะ นั่นเลย ลักษณะเป็นถังทรงกระบอกฝังตัวในโพเดียมสูงประมาณต้นขา ข้างในมีของเหลวไม่ทราบที่มาไหลกระฉอกไปตามแรงเหวี่ยงของตัวรถ เวลาปฏิบัติภารกิจก็ just เยี่ยวให้มันลงไปกองรวมกันแล้วก็ปิดฝาไม่ต้องราดให้เปลืองน้ำ อี๋แหวะ น่ารังเกียจยิ่งกว่าส้วมบนรถไฟในอินเดียอีก

ฉันพยายามนั่งสะกดจิตตัวเองให้ลืมภาพอันน่าสะอิดสะเอียนนั้นไปตลอดทางและปวารณาตัวว่าจะไม่ยอมเข้าห้องน้ำบนรถอีกแม้จะต้องเป็น cystitis ก็ยอม

เราแวะต่อรถที่ port authority bus station ชื่อโคตรหรูเลย แปลเป็นไทยได้ว่า บขส.
นิวยอร์คจากหน้าต่างรถ greyhound ดูวุ่นวายใช่ย่อย ลักษณะเป็นเมืองมุมฉากเหมือนชื่อหนังสือของ ปราบดา หยุ่น เรามีเวลาไม่มากเลยแวะกิน fast food ภายใน บขส. อาหารตะวันตกมักหนักไปทาง คาร์โบไฮเดรต และไขมัน หาพวกพืชพักมีน้อย คงเป็นเหตุผลที่ทำให้เมริกันชนตัวใหญ่และอ้วนเว่อร์ โดยเฉพาะพวก african-american

จากนิวยอร์คไปดีซีใช้เวลาอีก 5 ชั่วโมง เราไปถึงตอน 5 โมงครึ่งแวะกิน fast food (อีกแล้ว) ก่อนจะออกเดินทางไปยังที่พัก ดีดี้จองที่พักที่สถานทูตไทยนะฮะ เปิดให้พักเฉพาะนักเรียนทุนที่มาเรียนในเมริกาพร้อมผู้ติดตาม อยู่ห่างจากย่านเมืองไกลเหมือนกันแต่รายล้อมไปด้วยสถานทูตจากชาติต่างๆทำให้ดูภูมิฐานขึ้นเยอะ

ดีซี ย่อมาจาก district of columbia ซึ่งมาจากไหนไม่รู้ เป็นเขตปกครองพิเศษ เหมือนพัทยากับ กทม.บ้านเรา เป็นศูนย์รวมของสำนักงานรัฐบาลกลางและเป็นที่ตั้งของหมู่พิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่และเริ่ดที่สุดคือ smithsonian museum การเดินทางไปไหนมาไหนก็ใช้รถไฟใต้ดินเพียงแต่แปลกกว่าที่อื่นในเมริกาคือคิดเงินตามระยะทางเหมือน BTS

เราไปถึงสถานทูตตอน 2 ทุ่มกว่าจัดการธุรกรรมเรียบร้อยก็กู๊ดไนท์ฮ่ะ

No comments: